En dan bedoel ik niet de schoenenwinkel of modezaak om de hoek, die al lang ‘jouw’ sneakers en sportmode verkopen. Nee, steeds vaker zien grote retailers ‘sport’ als nieuwe, lucratieve uitbreiding van hun assortiment, zoals H&M en Zara. Of een Lidl en Gamma, die een sportassortiment als lokkertje gebruiken, om meer klanten voor de core business binnen te halen. Ik schrik er elke keer weer van als ik zie wat sportwinkels met anderen moeten delen.
Niet voor minder
De vraag die je jezelf als sportondernemer moet stellen is: hoe zorg ik ervoor dat mijn winkel ook écht de sportspeciaalzaak blijft waar ik altijd zo prat op ben gegaan? Als je beweert ergens specialist in te zijn, moet je dat voor de volle honderd procent waarmaken. De kritische consument van vandaag gaat niet voor minder. Praatjes vullen geen gaatjes. Je moet accepteren dat consumenten niet meer alles voor hun sport bij jou komen kopen. En dat, als ze Googlen naar bijvoorbeeld een fitnessoutfit, ze eerst bij één van de grote retailconcerns terecht komen.
Airbnb van de sportbranche?
Gaan we wachten op de Airbnb of Uber van de sportbranche? Of gaan we de strijd aan door ons nog altijd belangrijkste wapens effectiever, krachtiger en beter in te zetten? Uit Retail richting 2030 blijkt dat bijna 70% van de consumenten waarde hecht aan de expertise rol die een fysieke winkel kan bieden. En wat er om ons heen ook gebeurt, er is nog altijd maar één plek waar alle specifieke kennis, service en persoonlijke aandacht te vinden is, waarvoor de sportieve consument uit zijn stoel komt. Juist. De sportspeciaalzaak die zijn status ook écht waar maakt.